Terras tussen Koe & Kroonluchter

let the sunshine in……….

Hi lieve mensen,

De koude douche die Nederland kreeg op het Eurovisie songfestival afgelopen zaterdag mag niet eens vergeleken worden met het drama wat zich de volgende dag voltrok in Italië, wat verschrikkelijk droevig. Gewoon mensen zoals jij en ik, die net zoals jij en ik weer zin hadden om er op uit te gaan, te genieten van de wonderschone omgeving, hier hadden jij en ik in kunnen zitten, want zo’n tochtje met de kabelbaan is misschien spannend, maar altijd de moeite waard. Dat hier dan het noodlot zo hard toeslaat is onvoorstelbaar, het maakt je stil.

Het is misschien een bijzondere opening voor mijn nieuwsberichtje, maar wanneer er zulk soort rampen gebeuren, dan geeft me dit direct een boost in het relativeren van dingen. Wat natuurlijk niet betekent dat je er dan maar gedachteloos op los moet leven, nee juist eerder bedachtzamer, bewuster. Pluk de kleine momentjes van geluk en laat vooral niet iemand anders bepalen wat jou gelukkig maakt. Ik begrijp het bijvoorbeeld heel goed wanneer je verlangt naar een mooie reis, alleen al de voorbereiding ervan, je verheugen erop en vervolgens op pad, de mensen die je gaat ontmoeten, nieuwe culturen ontdekken, het verrijkt je leven enorm. Ik heb ook alweer hele avonden besteedt aan het uitzoeken van onze reis die we deze zomer willen maken naar ons geliefde Griekenland.

We hebben het er altijd over, dat je eigen keuzes moet en mag maken. Toch zijn er nog nooit zoveel meningen en oordelen geweest als in de laatste 1,5 jaar. Kwam dat misschien omdat er zoveel sturing was van bovenaf? Al die regeltjes, en iedereen had en heeft er weer een eigen variant op. Ondertussen is het dan de kunst om hier door heen te balanceren. Je eigen koers varen, soms dus makkelijker gezegd dan gedaan. Het is ook iets wat je moet leren. En ik mag zeggen, ik word er steeds beter in. Toen wij besloten te stoppen met ons traditionele melkveebedrijf gingen er veel nieuwe deuren open. En met vallen en opstaan komen we steeds dichterbij dat wat we in ons hart het allerliefste doen. Ik praat nu in eens in de wij vorm, dat komt omdat ik en mijn man vanaf het begin samen hebben ondernomen en ondernemen! In het ondernemen hebben wij elkaar de vrijheid gegeven, onze eigen koers dus te varen, en dat deze twee koersen nu steeds meer samenkomen is geweldig.  Alle losse onderdeeltjes vallen steeds meer op hun plaats, net een mooie puzzel die we aan het leggen zijn.

De rode draad in dat wat ons gelukkig maakt, zijn jullie lieve mensen! En als ik dan nu weer voor mezelf praat, ik word zo gelukkig van mijn winkel, waar ik mensen zie genieten van mijn verzameling spullen, welke ik met veel passie en plezier overval vandaan weet te halen. Mijn hoofd maak ik leeg wanneer ik verdwijn in de levensverhalen van alle stralende bruidsparen waar ik als zelfstandig trouwambtenaar voor mag optreden. Ik glunder van trots wanneer mijn eigengemaakte appeltaart eruit vliegt op ons terrasje. Ik hou van m’n dieren, en hou er nog meer van wanneer onze gasten momentjes van ontspanning beleven tussen de lammetjes of bij een kijkje in het kippenhok of er alweer een ei gelegd is. Ik ben trots op onze jongens die op allerhande manieren helpen en al net zoveel gastvrijheid uitdragen als wat ze van hun ouders hebben gezien. En ik ben ontzettend trots op Willem, mijn man, die eindelijk, hij ontmoet bijna Abraham, het roer heeft om durven gooien en heeft durven kiezen voor geluk.

En omdat we jullie dus zo graag ontmoeten tussen Koe & Kroonluchter, maak ik meteen van deze gelegenheid gebruik om onze jaarlijkse schaapscheerdag aan te kondigen! Zet zondag 27 juni a.s. in je agenda. Een fijn en leerzaam uitje voor jong en oud, de winterjassen van de schapen mogen weer uit, laat het een mooie zomer worden, laten we goed voor elkaar zorgen maar ontneem een ander nooit de kans ergens gelukkig van te worden!

En nog één ding, waar je ook naar streeft, wat je doel ook is, zorg er in ieder geval voor dat je onderweg genoeg stopt om van het uitzicht te genieten omdat je nooit weet wanneer het uitzicht voorgoed verdwijnt.

Tot gauw, veel liefs,

Lisette